51. Opłatek Wigilijny

 Wygląda na to, że Święta spędzę na białej (czy raczej czarno-złotej) sali... Cóż, jak dotąd choroby mnie w Święta omijały, więc nie powinnam narzekać, chociaż mi smutno trochę.

Na szczęście zawsze na Święta zamawiamy catering, sprząta się też na bieżąco, Dziecko teraz dokonuje ostatnich poprawek, śpiewając kolędy. 

A ja chciałam Wam zadedykować piękny wiersz Marii Ilnickiej:

 "Łamię się z Wami dziś opłatkiem białym,

Wy, wszyscy moi dalecy czy bliscy:

Wy, co za błędnej gwiazdy ideałem

Po świecieście się rozproszyli całym.

Wy, co pijecie z rzek lodowych zdroi,

Ducha nie dając pod troski nawałem.

Wy wierni, mocni, wytrwali - wy wszyscy,

Których rząd jasny przed wzrokiem mi stoi;

Związani ze mną więzłem zawsze trwałym,

Z Wami się łamię dziś opłatkiem białym.

I z Wami, którzy w życiu ciężkim trudzie

Orzecie ziemi naszej zagon twardy,

Czystego serca i uczynków ludzie

W których duch mieszka na podłość za hardy,

Wy, co grodzicie się murem pogardy

Od tego, co jest pełzania zakałem;

W żadnego błota niestarzani ludzie:

Którym Bóg za to da dziś sen o cudzie:

Ukaże niebo z jego blaskiem całym,

Z Wami się łamię dziś opłatkiem białym.

Z wszystkimi, których nieskalane dłonie,

Z wszystkimi, których postacie niezgięte,

Przez to, co kocha w własnem mojem łonie,

I w każdej ludzkiej piersi jest mi święte,

Dla Chrystusowej gwiazdy, co dziś płonie,

Dla Boga, który w ludzkości się rodzi,

Gdy duchy ludzkie idą wniebowzięte,

Dla tego, co nam w nędz i trosk powodzi

Zostaje jasnem, czystem i wspaniałem,

Z Wami się łamię dziś opłatkiem białym.

BŁOGOSŁAWIONYCH ŚWIĄT