Studentka rozciąga się z telefonem na moim wielkim łóżku. Ja na wpół leżę z laptopem na moim głębokim fotelu. Prześwietlamy anglistykę w necie pod każdym kątem.
Nagle rozentuzjazmowany głos Studentki z lekka się łamie:
- Nie mogę znaleźć nic na temat doktoratu - panikuje.
- Zwłaszcza doktoratu 2024/2025 - ironizuję.
- Nie śmiej się! A jak mnie nie przyjmą?
Weźcie mi coś zróbcie, bo ja jej coś zrobię.
(Nie wiem jak w jej laptopie i smartfonie zablokować stronę dotyczącą habilitacji, a A., przemęczony, pochrapuje w swoim pokoju).
Parsknąłem ze śmiechu (chociaż to dobrze, że Studentka ambitna) i K. mnie opiepszyła jak ś Michał diabła. Ale to zamartwianie się jest jednak urocze xD
OdpowiedzUsuńW
Mnie to bardzo rozśmieszyło;) Ją później zresztą też. Jest bardzo przejęta tym, że ma wyższe wykształcenie, że dostała się na wymarzone studia magisterskie, że może robić doktorat. Przewartościowała się trochę:)
UsuńNo, ochrzaniłam go, bo chciałabym, żeby dziewczyny były chociaż trochę do Studentki podobne. Ty przecież wiesz (i dzieki) że to ja ogarniałam średnia szkołę dla Starszej. Nic jej nie ruszało. System ją gdzieś umieści - tyle miala do powiedzenia. W ślusarskiej branżówce może umieścic. Młodsza na razie trochę bardziej ogarnięta ale ja wiem co będzie za 2 lata? Ja to bym pieszo do Częstochowy poszła, jakby moje były ambitne.
OdpowiedzUsuńKiedy Studentka była w jej wieku (gimnazjum) różnie bywało. Z jednej strony miała takie świadectwa, że jak na któreś się ostatnio przypadkowo natknęłam, to jak wstałam, tak usiadłam:) Na pewno nie było to świadectwo z paskiem, oj nie. Z drugiej: już wtedy wiedziała, jakie LO i jakie studia. Mnie w ogóle ciarki po plecach biegały, bo ona w ogóle wpisała liceum drugiego i trzeciego wyboru (wtedy były trzy) kompletnie bez sensu, ale to było "na odczep się". Jeśli by się nie dostała do LO pierwszego wyboru, nie wiem, co by było. (Paradoksem było to, że drugi i trzeci wybór to były licea topowe, a pierwszy wybór dobre, ale poza czołówką). Na szczęście dostała się do pierwszego wyboru. Z nastolatkami nie jest łatwo:)
UsuńOdkąd studiuje stała się mega ambitna, ale ona już w pierwszej klasie gimnazjum marzyła o anglistyce i nic więcej jej nie interesowało.
O jej świadectwie nie cchcę nawet myśleć. Jest na liście w miarę dobrego technikum i na razie tak musi być. Może coś się zwolni w jakimś trochę lepszym, bo to w miarę, to w taką sobie miarę. I to ja jeździłam z dokumentami. Ciągle mi się ciśnienie podnosi jak to wspomnę. A smarkula dalej że wszystko mi jedno mnie nic na razie nie interesuje. Ją to trzeba do jakiegoś psychologa czy coś. Z Młodszą mam nadzieję, że będzie lepiej
UsuńJa wiem, że to denerwujące. Ale, uwierz mi, takie bieganie z dokumentami ma swój sens. Dyrekcja doceni zaangażowaną matkę i chętniej ją przyjmą na wakat, niż kogoś innego. Ważne, żeby nie obróbka skrawania. Samo w sobie nic złego, ale nie jestem pewna, czy dla Starszej. Mądrze zrobiłaś. A dzieci są po to, żeby nas wkurzać (czasami są po to:)
UsuńParsk:) Nic jej nie rób, to w sumie wszystko jest dobrze:) Ambitna dziewczyna. Oby jej się wszystko udało:)
OdpowiedzUsuńJeśli chodzi o studia jest mega ambitna, wcześniej różniej bywało:)
UsuńNiczego jej nie rób:) Uśmiechnąć się można, ale ambicji nie należy wyśmiewać. Jeśli są realne - wspierać. Jeśli są nierealne, delikatnie tonować, tłumaczyć etc. Ale doktorat z anglistyki to nie jest dla Studentki nic nierealnego. A teraz jest pewnie jeszcze cała w emocjach, to reaguje bardziej emocjonalnie:)
OdpowiedzUsuńNie, nie wyśmiewam ambicji, ale żebyś słyszała ten ton:)) Wiem, że teoretycznie ten doktorat jest doskonale możliwy. A co będzie w praktyce - zobaczymy:)
UsuńPodobało mi się. Jesteś fajną, wyluzowaną mamą, ta Twoja studentka ma dobrze.
OdpowiedzUsuńM
Oj i ja potrafię "dać w kość" Studentce:) Dzięki:)
Usuń